Piet

Op 20 november 2018 bereikte ons het droevige nieuws dat Piet Dee onverwachts thuis was overleden. Dat nieuws kwam hard aan en maakte ons sprakeloos. Door zijn grote bijdrage over een lengte van jaren hebben veel Diemenaren plezier beleefd aan de badmintonsport. Want Piet was bijna 45 jaar (!) lid en heeft zich al die tijd actief ingezet voor onze leden. Bijvoorbeeld als materiaalverzorger. Hij voorzag ons van shuttles en heeft destijds het speeltijdenbord en de klossen voor de netten in de Sporthal Diemen gemaakt. Ook ving hij al die tijd nieuwe leden op. Piet was daarnaast jarenlang bestuurslid en competitieleider. Hij vertegenwoordigde de vereniging regelmatig in de sportraad en tijdens vergaderingen van de badmintonbond. Tevens organiseerde hij decennialang ons open dubbeltoernooi. Een toernooi waar jaarlijks ruim honderd spelers uit de regio aan deelnamen. Bij de tombola na afloop fungeerde Piet in een afgeladen volle kantine vaak als spreekstalmeester. Hierdoor was hij niet alleen binnen de vereniging, maar ook bij andere verenigingen in de regio een bekend gezicht. In een grijzer verleden was Piet lid van de technische commissie. Ten slotte was Piet natuurlijk een badmintonspeler. Hij was lang actief in de NBB-competitie en – toen het lichaam ouder werd – een zeer actieve recreant. Mensen zoals Piet, die zich in stilte verdienstelijk maken, krijgen niet altijd de waardering die ze verdienen. Het is daarom mooi dat de ledenvergadering hem jaren geleden bedankte met een erelidmaatschap.

Maar meer nog dan dit alles was Piet voor een flink aantal van ons een vriend of een goede kennis. Iemand die we spraken op verjaardagen, die hielp met verhuizen (en die wij hielpen met verhuizen) en met wie we ook privé een biertje dronken. We vierden een paar keer samen de jaarwisseling op Texel; we legden regelmatig een kaartje; we stonden te darten na het badmintonnen of zeilden samen over de Friese meren. Op Koninginnedag liepen we soms naar de Bloemgracht, waar we bij Piet aan de voordeur een bekertje koffie kochten. En op zijn vijftigste verjaardag tracteerde hij ons op een prachtige rondvaart over de Amsterdamse grachten. Een rondvaart door ‘zijn’ Amsterdam. Want net als zijn snor, zijn bril, zijn incidentele gemopper, zijn Amsterdamse accent, zijn lach, zijn sigaretje en zijn Peugeot, was de stad onlosmakelijk aan hem verbonden. En hoewel hij niet aan alle gezamenlijke uitjes meedeed, kun je wel stellen dat Piet er altijd was. Altijd, omdat hij ons vanaf de jaren zeventig allemaal heeft zien komen als lid van de vereniging. En altijd, omdat hij bijna alle speelavonden aanwezig was. Het is vreemd en verdrietig dat hij er voortaan niet meer bij zal zijn. Wat rest zijn alle mooie herinneringen.

Dag Piet, hoor je ons nog? Je hebt het goed gedaan. Wat fijn dat je er al die jaren was! Bedankt voor de vriendschap. Rust zacht …

Het bestuur van de BV Diemen